ใครคิดจะเลิกทำงานเขียนแบบบ้างครับ

อยากทราบแผนการดำเนินชีวิตแต่ล่ะท่านครับว่าถ้าไม่ได้ทำงานเขียนแบบหรือเลิก หรือว่า กำลังจะไปทำอย่างอื่น ท่านจะไปทำอะไร ผมเองก็กำลังจะเลิกทำงานแบบนี้แล้วครับ กำลังว่าจะไปค้าขาย แต่ติดตรงที่ว่ายังหาลู่ทางไม่ได้เลยว่าจะไปขายอะไรดี ตอนนี้ก็เลยยังเขียนแบบอยู่ และเนื่องจากกำลังจะเลิก ก็เลยทำงานเป็นแบบ Freelance เท่านั้น แต่คิดว่าคงจะไม่ได้ทำอยู่นานเพราะ งานก็ไม่ค่อยจะมีมาเป็นแบบ รายชิ้นเท่าไหร่ ซึ่งผมก็คิดแผ่นล่ะ 500 เท่านั้น อะไรประมาณนี้ และก็มีที่ไปทำให็ บ.แห่งนึง ก็เป็นการจ่ายแบบเหมาไปรายเดือน ตีเป็นวันล่ะไม่เกิน 500 (น้อยนะ)รับรายชิ้น แผ่น 1 เขียนแป๊ปเดียวก็เสร็จ ทำเงินได้มากกว่า แต่งานก็ไม่ค่อยจะมี นี่ก็เป็นปัจจุบันที่ผมทำอยู่ ก็ไม่น่าเชื่อว่างานที่ผมทำตั้งแต่ตอนยังเรียนไม่จบผมจะทำมันมานานถึงปัจจุบันนี้ เวลาผ่านไปไวมาก จากวันนั้นถึงวันนี้ หลายต่อ หลายที่หลาย บ. ที่ผมทำงาน คือผมก็ไม่ได้อยู่กับที่ เนื่องจากผมก็เป็นคนที่รักอิสระมาก กว่ากว่าที่จะยอมทำอะไรตามกฎอะไรที่ผมไม่ชอบ ทำให้เปลื่ยนที่ทำงาน บ่อย แต่เนื่องจากเมื่อก่อนนั้น แม่กับพ่อผมยังมีชีวิตอยู่ การจะทำอะไรก็ต้องคิดมากคิดหน้าคิดหลัง ก่อนจะทำอะไร แต่ตอนนั้น เริ่มรู้สึกแล้วว่างานเขียนแบบนั้นหาทำง่ายมาก ๆ ลงประวิติ์ไว้กับเว็บไม่ต้องไปสมัครอะไรเลยก็มีคนโทรมาตามไปทำงานเองเลย จำนวนที่โทรมานั้นมากทีเดียวถ้าเทียบกับงานออื่น ๆ ถ้าเราไม่นับพวกประกันชีวิตหรือพวกไอธุรกิจบ้า ๆ บอ ๆนะ แต่ตอนนั้นผมก็พอจะรู้แล้วว่าชีวิตต้องการการเป็นอิสระ แต่ก็ต้องทำไป แต่ตอนที่พ่อกับแม่ผมเสีย ผมก็ยังทำงานเขียนแบบเป็นงานประจำอยู่ แต่ก็เปลื่ยนที่บ่อย ๆ เหมือนเดิม แต่ต่างจากตอนที่แม่ยังมีชีวิตอยู่ตรงที่ผมคิดจะออกก็ออกเลยทันที ไม่ได้จะต้องไปคิดอะไรมาก ถึงแม้จะไม่มีงานใหม่มารองรับก็ตาม เพราะผมก็รู้แล้วว่างานมันหาง่ายขนาดไหน เวลาที่ผ่านไปทำให้รู้ว่ามันไม่ได้ยากเย็นเลยแค่รอเขาโทรมาเรียก จากนั้นผมเกิดความคิดว่า ผมจะต้องมาทำแบบนี้อยู่ต่อทำไม เพราะชีวิตเหลือแค่ตัวคนเดียวแล้ว จะทำอะไรก็ไม่เกิดปัญหาอะไรสักเท่าไหร่ ในเมื่อเรารักอิสระ เราต้องมาทำแบบนี้ทำไม และนั่นก็ทำให้คิดว่าจะไปทำการค้าขาย แต่ก็จะมีคนโทรไปทำงาน แต่ผมกำลังจะเลิก แต่ก็ยังไม่ได้มีลู่ทางไปค้าขาย ก็เลย ทำเป็น Freelance จนวันนี้ จากวันที่ผมทำงานเขียนแบบวันแรกสมัยยังเรียนจนถึงวันนี้ผมก็อายุ 29 เข้าไปแล้วผมว่าก็น่าจะถึงเวลาที่จะไปทำอย่างอื่นแล้ว อายุขนาดนี้ไม่น่าจะมาทำงานแบบนี้แล้ว อายุขนาดนี้คงไม่เหมาะกับการที่เราจะมาเป็น พนักงาน บ. อยู่อีกต่อไปแล้วนะสำหรับผม ผมว่าจะมีกิจการอะไรที่เราทำเองบ้างแล้ว
แล้วท่าน อื่น ๆ ล่ะครับ วางแผนชีวิตไว้ยังไงบ้าง ถ้าท่านจะไปทำการค้าท่านสนใจเกี่ยวกับอะไรบ้าง ผมก็มีสิ่งที่สนใจอยู่หลายอย่างยังไม่แน่เลยว่าจะลงเอยที่อะไร
ลองมาแชร์ แลกเปลื่ยนกันดูครับ

มีอะไรอื่นๆ....อีกมากมายครับ อย่าพึ่งไปขายลูกชิ้นปิ้งก็แล้วกัน

อีกสักพักก็คงมีอะไรดีๆ เข้ามาเองแหละครับ.....

ความรู้ใหม่ๆก็ควรขวนขวาย กันต่อไปเรื่อยๆอย่าหยุด และคิดว่าเราสุดยอดแล้ว เลิกมันไปง่ายๆ

ผมทำสำรวจใช้ cadมาตั้งแต่ยุคแรกๆ แล้วคิดจะเลิกเหมือนกันแต่สักวัน ก็คงหนีมันไม่พ้นหรอกครับ

ว่างเว้นบ้าง ไปทำอย่างอื่นไม่แปลกหรอกครับ เมื่อจังหวะมันไม่ดี

แต่จะมาเริ่มอะไรใหม่ๆที่ไกลจากอาชีพที่พวกเราทำกันอยู่ แล้วทิ้งไปเลย

ก็คงน่าเสียดายเวลา ...กว่าจะรู้กว่าจะเข้าใจ มันไม่ง่ายแน่ๆ มีกี่คนในประเทศนี้ละครับที่สนใจศึกษา

และพัฒนาตัวเอง กันมากันถึงขนาดนี้ ....สู้ๆครับ( จะมาลองขายพระเล่นๆ แบบผมก็ได้นะ 555)

จริง ๆ มันก็ไม่ใช่ว่ามันมาถึงจุดอิ่มตัว หรือว่าคิดว่าตัวเองสุดยอด แล้วเลิก อะไรแบบนั้นหรอก ครับ จริงๆก็แค่คนเขียนแบบกระจอก ๆ คนนึงเท่านั้นเอง ส่วนเืรืองความรู้ใหม่ ๆ ผมคงไม่หยุดหรอกครับมันเป็นนิสัยอยากรู้อยากเห็นอยากลองตามธรรมชาติของผม รวมถึงเป็นคนที่ชอบทดสอบโปรแกรมต่าง ๆ ทุกชนิด ทุกประเภท ตัวติดตั้งโปรแกรมต่าง ๆ เลยเป็นของสะสมเลยกับจำนวนแผ่นที่ผมเขียนลงแผ่นซีดีหรือดีวีดีมีมากพอ ๆ กับร้านขายแผ่นโปรแกรมเลย(ไม่รู้ทำไปทำไมเหมือนกัน)หรือแม้แต่พวก Hacker tool ผมก็เอามาเล่นมาทดลอง แต่วันนึงมันอาจเป็นแค่งานอดิเรก เฉย ๆก็ได้ วันนี้ที่ใช้โปรแกรมต่าง ๆทำงานได้เพราะ นิสัยความอยากรู้อยากเห็นอ่ะครับ แต่อนาคต ถ้าผมจะทำงานอยู่แบบนี้จนแก่ มันคงไม่น่าจะใช่แล้วครับ บางคนชีวิตไม่ได้มีอะไรมากมายก็มีความสุขได้ เห็นลุงขายลูกชิ้นปิ้งดูจากสีหน้าเขาแล้วถึงเหนื่อยกึงลำบากแต่รอยยิ้มบ่งบอกเลยว่าเขามีความสุขไม่ได้ทุกข์ ต่างจากบางคน มีทุกอย่างกิจการใหญ่ดูแล้วสบายแต่รอยยิ้มบนสีหน้าบ่งบอกว่าไม่มีความสุข ผมเองก็ไม่ได้หวังว่าจะต้องมีกิจการใหญ่โตอะไร แต่แค่อยู่ได้มีอิสระของตัวเอง ก็คงพอแล้ว ผมคิดว่าถ้าเราทำงานนี้อยู่แต่รายได้ไม่ได้มากไปกว่า การไปขายของ เราจะต้องทำต่อไปทำไม ผมเพียงจะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดทำ และถ้าทำบางอย่างมันมีอิสระกว่ารายได้ไม่หนีไปกว่ากัน แทบไม่ต้องคิดมากเลยครับ แต่คงจะรับ Freelanceอยู่แบบรายชิ้นมาทำที่บ้านอยู่ มีคนที่เคยมาจ้างเขียนถามว่าจะเลิกไปเลยรึป่าวก็ตอบไปว่ายังแต่จะรับเขียนอยู่กับบ้านอย่างเดียวแล้ว

จริง ๆ ถ้าผมมองเห็นอนาคตว่ามันจะไปต่อทางไหนได้ผมคงไม่ต้องมาหาช่องทางใหม่ ๆ ครับ แต่มันเป็นความจำเป็นที่จะต้องเลือกแล้ว ผมไม่รู้ว่าจะมีใครเข้าใจรึป่าวนะเรื่องที่ผมรักการเป็นอิสระ สำหรับผมการมีอิสระนั้นมันช่วยให้เราได้ทำทุกอย่างที่อยากทำได้มากกว่าคนอื่น ๆมากที่ต้องอยู่ในกรอบ มันยังมีอะไรมากมายที่เราออกไปทำมันได้ แต่ชีวิตคนเรามันจะยาวจะสั้นขนาดไหนคงยากที่จะรู้ เราจะมีโอกาสที่จะได้ทำทุกอย่างที่อยากทำได้สักกี่อย่าง นั่นแปลว่าเวลาคนเรามันก็มีจำกัด บางทีถ้าผมไม่ทำตอนนี้มันอาจไม่มีโอกาสทำอีกแล้วก็ได้ครับ

(จริง ๆ ผมเคยคิดจะไปขายพระเครื่องนะ ของพ่อผมเต็มหิ้งเลย แต่ไม่มีความรู้เลยว่าจะขายจะปล่อยยังไง เคยเห็นที่พันทิพย์ กับ ยูเนียนมอล มีแผงให้เช่าแล้วมีคนเช่าขาย)

>>> ผมเห็นด้วยกับคุณ thaitopo นะครับ บางครั้ง ชีวิตมันก็มี ช่วงจังหวะเวลาของมัน

ขอบคุณ พี่Geospatial มากครับ ที่จะช่วย แต่จริง ๆผมแค่อยากรู้ว่าแต่ล่ะคนวางแผนชีวิตไว้อย่างไรบ้าง เผื่อเป็นทางเลือกของผมทางนึง เพราะบางทีออกไปค้าขายมันอาจไม่ราบรื่น จะได้มีทางอื่น ๆ เผื่อไว้หลาย ๆอย่าง อย่างเช่น เมื่อก่อนท่านวางแผนชีวิตไว้ยังไงก่อนมาถึงจุดนี้ แล้วจากตรงนี้ไปวางแผนไว้ยังไงจะทำอะไรต่อแบบนี้อ่ะครับ ตอนนี้ผมกำลังเรียนรู้ทางเลือกอื่น ๆ อยู่ครับ กำลังคิดว่าจะไปเรียนฝึกอาชีพของ ก.ท.ม เห็นสอนทำเทียนหอม ทำอะไรประมาณนี้ครับ เท่าที่ดูในตลาดนัดสวนจตุจักรมันก็ขายได้ดีนะครับ